Mam przyjaciela
Dziesięcioro dzieci z niepełnosprawnościami i syndromem FAS, dziesięcioro wolontariuszy- przyjaciół. Jedni dla drugich.
Projekt „Mam Przyjaciela” jest cennym narzędziem o profilu prospołecznym, W naszej Fundacji powstał z myślą o niepełnosprawnych dzieciach i osobach dotkniętych syndromem FAS znajdujących się w sytuacji trudnej, w której rodzina z różnych względów wyczerpała swoje możliwości wsparcia. Takie osoby potrzebują zainteresowania, przyjaźni, życzliwego towarzyszenia, uwagi, potrzebują kogoś, kto da im poczucie ważności, kto pomoże rozbudzić odwagę, siłę i wiarę w siebie.
Samotność i izolacja osób niepełnosprawnych/ dzieci i młodzieży z syndromem FAS, jest poważnym problemem, z którym spotykamy się w naszej pracy. Brak kontaktów z rówieśnikami powoduje narastające poczucie osamotnienia, odseparowania społecznego. Poczucie własnej wartości gwałtownie maleje, co u wielu osób może wywoływać stany depresyjne.
Głównym celem projektu „Mam Przyjaciela” jest przełamanie izolacji młodych osób niepełnosprawnych i dzieci z FAS, przywrócenie im wiary w siebie, w ludzi, w przyjaźń. Danie szansy na normalne funkcjonowanie społeczne.
Tę rolę w Projekcie pełnią wolontariusze, którzy wchodzą w rolę ‘przyjaciela/ starszego rodzeństwa', życzliwego towarzysza, kompana.
Do pełnienia roli 'przyjaciela/ starszego rodzeństwa' przygotowywani są poprzez system rekrutacji, szkoleń, a ich praca jest monitorowana przez opiekuna-koordynatora.